Interview met Nico Huyts, Laurens

Zorgen voor elkaar

In de afgelopen jaren werd er al veel gevraagd van de medewerkers van zorginstelling Laurens. Steeds vaker bleek dat medewerkers mentale en fysieke druk ervaarden. De gevolgen van de coronacrisis met de vele zieke bewoners, overlijdens, de angst om zelf besmet te raken, en de loodzware diensten versterkten dit. Daarmee groeide het besef dat er een gestructureerde voorziening voor nazorg moest komen om medewerkers gezond en duurzaam aan het werk te houden. Zo werd ‘Zorgen voor elkaar’ geboren: een drie jaar durend cultuurtraject waarbij compassie centraal staat en collega’s elkaar opvangen. Naast het ontwikkelen van een intranetsite voor werknemers bestaat een belangrijk onderdeel van het programma uit de inzet van bedrijfsmaatschappelijk werk. Nico Huyts, teamleider van Laurens De Oranjehoeck weet als geen ander hoe nodig dat is. In maart 2020 werd ‘zijn locatie’ keihard getroffen door het coronavirus.

Normaal gesproken wordt coaching aangeboden op vraag of tussenkomst van een leidinggevende, maar nu kunnen zorgmedewerkers tijdens een spreekuur zelf aangeven als ze behoefte hebben aan het delen van hun zorgen en een luisterend oor. Regelmatig gebeurt dat anoniem en met een gevoel van schaamte. Hans legt uit waarom: “Een veelgehoorde opvatting is dat je als hulpverlener sterk moet staan en voor anderen zorgt. Dat maakt het moeilijk om te onderkennen dat je zelf last hebt van mentale druk en om hulp moet vragen. Zeker onder ambulante hulpverleners leeft het gevoel dat zij niet mógen uitvallen. En dat terwijl de druk door de beperkende maatregelen vanwege corona veel hoger ligt dan normaal.”

“Een gestructureerde voorziening voor nazorg om medewerkers gezond en duurzaam aan het werk te houden”

Interventie

Laurens startte de interventie van het bedrijfsmaatschappelijk werk tijdens die eerste coronagolf. In afstemming met de teamleiders benaderde de hr-afdeling proactief alle medewerkers om te inventariseren wie er behoefte had aan een luisterend oor of (psychologische) ondersteuning. Binnen de totale organisatie zijn er zo'n 800 contacten geweest, bij De Oranjehoeck maakte ongeveer 60% van de werknemers gebruik van het bedrijfsmaatschappelijk werk. Nico: “De behoefte aan ondersteuning was overduidelijk. Sommigen hadden genoeg aan twee of drie gesprekken, anderen werden doorverwezen voor een multidisciplinair traject.”

Goed op elkaar letten

Nico kijkt positief terug op de interventies. “Aandacht en een luisterend oor bieden, kan echt het verschil maken. Het is ook belangrijk dat medewerkers hun ervaringen delen met mensen die begrijpen wat zij doormaken. Die weten hoe zwaar het is om met beschermende middelen te werken, en hoe het voelt om volledig ingepakt contact te maken met zieke, dementerende bewoners. Dat blijft moeilijk, ondanks dat we de situatie beter onder controle hebben dan in maart 2020. Daarom blijven we goed op elkaar letten, zeker nu er minder steun is vanuit de maatschappij. De waardering neemt af. Wij krijgen vaker met weerstand te maken als we het bezoek vragen om afstand te houden en een mondkapje te dragen, terwijl wij zelf hebben ervaren hoe meedogenloos het virus kan zijn. Ook daar moet je als medewerker mee kunnen omgaan. Op dit moment lopen er geen interventies, maar op indicatie kunnen we daar altijd op terugvallen. Laurens heeft dat als organisatie goed aangepakt.”