Interview met Karin Brans, Careyn

Van los zand naar teamoverstijgende samenwerking

Door leiderschap te tonen, krijgen verpleegkundigen meer invloed op de patiëntgerichtheid, effectiviteit en veiligheid van zorg. Dat was het doel waarmee Careyn in 2019 een interventietraject startte voor de ontwikkelingen van verpleegkundig leiderschap van 20 wijkverpleegkundigen in Spijkenisse. Daarnaast moest de interventie bijdragen aan verbetering van de werkomstandigheden van alle 8 wijkteams. In 2020 volgde een tweede interventie, gericht op de veranderde omstandigheden door corona. Karin Brans was als kwaliteitsverpleegkundige nauw betrokken bij het opzetten van beide trajecten, de voorbereidende interviews met de medewerkers uit de teams en zoals ze zelf zegt: “het avontuur van de groepssessies”.

Als ex-wijkverpleegkundige weet Karin wat werkt in de dagelijkse praktijk, en is zij heel enthousiast over het resultaat van de interventies. “Ik heb er zoveel energie van gekregen. Dat begon al bij de samenwerking met ProTurn. Zij wisten inhoudelijk de kern te raken, door gericht door te vragen waar precies de angel zat. Zo werd het een traject van de wijkverpleegkundigen zelf, en niet top down opgelegd door het management. Wat mij het meest bijblijft uit de groepssessies zijn de rollenspellen. Die waren soms hilarisch, maar zorgden ook voor belangrijk eyeopeners, zoals de bewustwording dat niet alles wat er op werk gebeurt binnen jouw cirkel van invloed valt. Toen zag je opeens de kwartjes vallen.”

Verbinding

De vraag hoe zij het eerste interventietraject en het resultaat daarvan zou samenvatten, vindt Karin niet lastig: “Verbinding maken, daar draait het om. Voorheen werd er heus goed gewerkt, maar iedereen deed dat vanuit zijn eigen wijkteam, een beetje als los zand. Na de eerste sessies waren de onderlinge drempels weg, gingen we elkaar opzoeken, expertise en tips delen, en het geleerde uitrollen binnen onze eigen teams. Ook op dat gebied hebben we wat geleerd: als je verandering teweeg wilt brengen binnen een team hoeft je dat niet alleen te doen.”

Tweede traject

Om het geleerde niet te laten wegzakken en omdat corona de wijkteams confronteerde met nieuwe uitdagingen startte in 2020 een tweede interventie. Hierbij stond weer het verpleegkundig leiderschap centraal, maar nu toegespitst op extra ondersteuning bij het omgaan met de impactvolle gebeurtenissen tijdens de coronagolven, en het implementeren en borgen van de geleerde lessen. Karin: “Tijdens de sessies werd duidelijk dat we, juist in deze tijden waarin we elkaar minder vaak ‘fysiek’ ontmoeten, toch actief de verbinding moeten blijven opzoeken.

”Verbinding maken, daar draait het om. Ook als je elkaar minder vaak ziet.”

Sommige dingen zijn blijvend veranderd, zoals meer vanuit huis werken. Dat moeten we met nieuwe middelen organiseren. Dus samen via Teams een kopje theedrinken tijdens een groepssessie, maar ook in het dagelijks werk aan het eind van de dag een mogelijkheid creëren waarop teamleden even met elkaar kunnen ventileren als daar behoefte aan is. Juist die verbinding, zowel tussen de wijkverpleegkundigen onderling als binnen de teams, zorgt voor veel werkplezier.”

Collega’s drinken samen een kopje thee aan het einde van de werkdag via Teams

Cadeautje

“Wij hebben het als een cadeautje ervaren dat Careyn ons de kans, tijd en ruimte gaf om onszelf te verbeteren. De afgelopen twee jaar ben ik op het gebied van verpleegkundig leiderschap jaar ontzettend gegroeid, ook door de individuele coaching die niet direct werkgerelateerd was. Wat ons nu te doen staat? Borgen wat we geleerd hebben en de verbinding in stand houden, ook zonder ProTurn en gebruikmakend van nieuwe middelen. We willen ‘zelfredzaam’ worden, net zoals wij onze cliënten leren in hun thuissituatie.”

Beknopt Careyn

Meer weten over dit artikel?

Voor meer informatie kan je contact opnemen met Christine le Comte